suzy@lstchocolatemachine.com (aanbieder van oplossingen voor chocolademachines)

whatsapp: +8615528001618

In het afgelegen eiland Sao Tomé en Principe in West-Afrika gelooft de Italiaan Claudio Conaro dat hij de beste chocolade ter wereld heeft ontwikkeld.Conaro gelooft dat de allerhoogste schatten die door de chocolade-industrie worden aangeprezen, eigenlijk gewoon "veel opscheppen, veel suiker en veel verpakking" zijn.Cornaro heeft jarenlang als missie altijd de beste chocolade ter wereld gemaakt.

Hij wordt nu geprezen door vele gastronomische tijdschriften over de hele wereld en zijn producten worden verkocht in Europa, de Verenigde Staten, Japan en andere plaatsen.Degenen die het geluk hadden de chocolade die hij maakte te proeven, dachten dat ze nog nooit echte chocolade hadden geproefd.

productie op kleine eilanden wordt geëxporteerd naar het buitenland

Cornaro woont nu in de Democratische Republiek Sao Tomé en Principe, een klein land in West-Afrika dat ver weg is en weinig mensen hebben bezocht.Het bestaat uit twee vulkanische eilanden in de Golf van Guinee — Sao Tomé en Principe. Het bestaat uit 14 eilanden, waaronder Rollas en Carlosso.Het was vroeger een kolonie van Portugal.In de 19e eeuw was het vooral bekend om twee dingen: slaven en cacaobonen.Nu zijn hier alleen nog cacaobonen over.Cornaro's huis ligt aan de boulevard in de hoofdstad São Tomé, en zijn chocoladelaboratorium bevindt zich achter het huis.

Conaro werd oorspronkelijk geboren in Florence, Italië, maar woont al 34 jaar in Afrika.Hier was hij autodidact en leerde hij alles over chocolade.

Hijzelf en zijn bonbons verschijnen nu regelmatig in verschillende voedingsmagazines.Zijn harde werk heet "Kona Rococo" en wordt verkocht voor 10 euro per 130 gram.Weinig mensen in Sao Tomé en Principe kunnen dit soort chocolade betalen en Cornaro kan ze alleen over zee verkopen aan Frankrijk, Italië, Spanje, de Verenigde Staten en Japan.

pure chocolade is adembenemend

De 56-jarige Claudio Conaro heeft een grijze baard en zijn ogen zijn zacht.Hij haalde een mes uit zijn zak en sneed de plak chocolade die voor hem lag in dunne reepjes.Dit is een stuk chocolade met cacaosap en rozijnen, met een zuiverheid van 70%.Hij snuffelde aan de chocolade, leunde toen achterover en keek hoe de groep testers hun ogen sloot en zich liet onderdompelen in de sterke en aromatische geur van cacaosap, de zoetheid van rozijnen en de geur van alcohol.Hij glimlacht.

"Wat denk je?"hij vroeg.

Volgens Konaro zal iedereen die zijn chocolade voor de eerste keer probeert, zich realiseren dat hij nog nooit echte chocolade heeft gegeten.Hij gelooft dat er geen chocolade in deze wereld is die kan worden vergeleken met zijn "huishouding".Deze 'vuist'-producten omvatten 75% pure chocolade met gembersmaak, 80% pure chocolade met rotssuiker en het beste van al zijn schatten: 100% pure chocolade.

"Supreme Goods" heeft geen originele smaak

Maar in het licht van het stijgende tij van de commercialisering, was wat hij vocht een eenzame strijd.Omdat hij de wereld echte chocolade wil laten proeven, in plaats van te pronken met flitsende luxe zoals talloze chocoladefabrikanten.

Terwijl Cornaro een doos chocolaatjes van het schap pakte, zei hij: “De chocolade van vandaag is eigenlijk een hoop opscheppen, gesmolten tot veel suiker en veel verpakt.Dit is 100% puur uit Venezuela.De cacao is te duur.”Hij snuffelde aan de chocolade in zijn hand, brak een stuk en stopte het in zijn mond, en trok toen een gezicht.“Vet, bitter, geen geur.Als je wilt zeggen dat dit ook een goede chocolade is, dan weet ik niet wat andere chocolade slecht is.Maar onze eigen chocolade kan je de originele smaak van cacaobonen laten proeven.”

Conaro's tegenstanders zijn de grote multinationale bedrijven die de chocoladehandel beheersen.Ze verwerken cacaobonen van lage kwaliteit en gebruiken verschillende technieken om de chocolade geurig en heerlijk te maken.Hij zei: "Ze doen de cacaobonen in een "schelpvormige machine", die speciaal wordt gebruikt om de smaak van cacaobonen te verwijderen."Hij doelde op een kneedmachine die oorspronkelijk bedoeld was om geraffineerde cacaobonen te gebruiken.Cacaobonen worden herhaaldelijk in deze machine gemalen en vervolgens verwarmd tot 80 graden Celsius, en tegen die tijd heeft het helemaal geen smaak meer.Daarna voegen ze vanille toe om de geur terug te krijgen, noemen het 'het beste product' en verkopen het voor 100 euro per 1.000 gram.Dit is eigenlijk een bewerkt product dat zijn oorspronkelijke smaak volledig heeft verloren.

Conaro zei dat de melkchocolade die in supermarkten wordt verkocht eigenlijk veel zuiverder is dan deze luxe artikelen.

De kwaliteit van cacaobonen is het belangrijkste

Er zijn drie favoriete dingen in Cornaro's leven: koffie, cacao en kokos.

Het was koffie waar hij eerst verliefd op werd.Op 22-jarige leeftijd vond hij dat alles in Italië te perfect was voor zijn smaak, dus vertrok hij naar Zaïre (Congo waarvan de hoofdstad Kinshasa is).Hij nam twee verlaten plantages over en begon koffie te verbouwen.Zijn plantage beslaat een oppervlakte van 2.500 hectare en ligt in de jungle.Vanaf de hoofdstad Kinshasa is het 1600 kilometer per boot.Hij verbleef vele jaren op de plantage.Tijdens deze periode leed hij aan malaria en schistosomiasis.Maar hij houdt van zijn koffiezaak, en hij herinnert zich nu dat hij de koffiebomen net zo zorgvuldig serveerde als een wijnhuis druiven verbouwt.

Maar toen brak de oorlog uit.De rebellen bezetten zijn koffieveld.In 1993 vluchtte Cornaro met zijn vrouw en twee kinderen naar Sao Tomé.

is hier, vond hij zijn cacaobonenzaak.

Het gezin woonde oorspronkelijk in houten hutten op Principe Beach.Er waren niet veel mensen, dus soms liepen ze gewoon naakt rond.Toen hij lange afstanden in het bos aflegde, kwam Cornaro af en toe oude cacaobomen tegen.In 1819 beval de koning van Portugal de introductie van de eerste cacaobomen naar Afrika vanuit Brazilië in Zuid-Amerika.De cacaobomen die Cornaro zag, werden geproduceerd door de eerste batch.

Er is geen mysterie in deze cacaobomen.Vergeleken met de moderne hybride variëteiten waar de chocolade-industrie op vertrouwt, hebben de cacaobomen die Cornaro gebruikt echter een kleinere opbrengst, maar de smaak van de cacaobonen die ze produceren is niet bekend hoeveel keer beter.Voor degenen die de beste chocolade ter wereld willen maken, is de kwaliteit van cacaobonen het belangrijkst.

Unieke formule stiekem onaangekondigd

Maar zelfs met zulke hoogwaardige cacaobonen dacht Cornaro nog vele jaren na om de juiste productiemethode te vinden.Net zoals wanneer mensen druiven verwerken bij het maken van wijn, laat hij cacaobonen ruim twee weken fermenteren.

Daarna zette hij de bonen in een kachel om te drogen.Vrouwen in witte jassen en maskers schudden de bonen in de zeef en verwijderen de bittere bonen met de hand.Dan gebruiken mensen een zelfgemaakte ventilator om het fijne stof op de bonen weg te blazen.Het eindproduct is cacaopasta.

Conaro houdt echter de mond vol over de meeste andere geheimen in het chocoladeproductieproces.

Cornaro is niet erg geïnteresseerd in productmarketing, wat misschien de reden is waarom zijn bedrijf nog nooit zo populair is geweest.Hij spreekt geen Engels en reist zelden naar Europa omdat hij vindt dat Europa minder schattig is geworden dan voorheen.Over zijn geboorteplaats Florence gesproken, hij zei dat het een "Disneyland" voor toeristen is geworden.De straten staan ​​vol met luxe goederen.“Geen gewone, normale dingen zijn meer te zien.”

perfectionisme alleen

Conaro is een perfectionist, geobsedeerd door smaak en effect.Hij is geen gemakkelijke persoon om mee om te gaan.Hij en zijn vrouw zijn lang geleden gescheiden;ze woont nu in Lissabon (de hoofdstad van Portugal).

Hij nam een ​​kapmes, klom in zijn turquoise limited edition "Fiat" en was van plan naar zijn plantage te gaan.Ten slotte zei hij: “Ik geloof dat de chocolade-industrie bang voor ons is.Het zou zo moeten zijn.Wie heeft hen gezegd chocolade te verkopen met een 'zuiverheid van 75%', ook al bevat het maar een beetje cacao?”